MH 19

MH 19 > bestemming Kuala Lumpur. Geen MH 17, want die bestaat niet meer. Eerlijk gezegd toch raarder dan gedacht. Tijdens het vliegen toch een beetje opgelucht zijn als de luchtruimen (is er een meervoud van luchtruim? vast niet) van andere leuke vrienden zoals Afghanistan en Irak gepasseerd zijn.. Na twee slechte films, tien mislukte slaapposities en nul gesprekken verder met mijn slapende buurbackpacker loop ik mijn derde rondje om mijn vochtvoorraad aan te vullen. De vriendelijke steward kijkt op van zijn krantje als ik voor de derde keer mijn bekertje water voltap. Of ik voor business op reis ben. Nee of toch wel. Voor de business op 24 september op een nieuwe afdeling begint. Na drie jaar studie en meerdere pieken en dalen heb ik mijzelf getrakteerd op deze maand Indonesië in het verschiet. Terug naar de steward en de MH 19. Ik kan het niet laten te vragen hoe hij zijn werk nu ervaart. Er is veel veranderd, vooral financieel zegt hij. Of hij bang is? Bang om te vliegen is hij niet. Om zijn baan te verliezen of in de veertig niet meer bij een andere vliegmaatschappij aan de bak te kunnen wel. En ja, natuurlijk kende hij veel collega's die gestorven zijn. Maar dat mensen in de lucht gaan schieten. Daar had hij nooit over nagedacht. Ik hoop dat Malaysian Airlines met haar nieuwe naam en oude personeel een betere tijd tegemoet gaat. Dan hoop ik dat deze turbulentie hier ophoudt.. Als ik zin en tijd heb om mijn ervaringen met jullie te delen zal ik hier te vinden zijn. Van Sumatra zal ik via Java naar Bali reizen. Liefs, Jasmijn