Reis naar Bukit Lawang
Door: Jasmijn
Blijf op de hoogte en volg Jasmijn
24 Augustus 2015 | Indonesië, Medan
Bukit lawang,mijn eerste bestemming op Noord Sumatra.Aangekomen na 35uur!!!!Uren!!!! reizen.. Na mijn vlucht naar Kuala Lumpur 9uur doorgebracht op het vliegveld aldaar. Wat rondgeschuumd (Daphne ;) en uiteindelijk op een bank gelegen onder het vermaak van een groot tv scherm voor me waarop kogelstootsers te zien waren. Daarna nog een uurtje vliegen naar Medan. En toen ... de eerste reizigershobbel. Na een half uur geen pick up, na een uur niet en na twee uur niet. Ik werd al snel een bezienswaardigheid,een verlepte,besproete reuzin. Toen kwam de aap ;) uit de mouw. De man waar ik contact mee had vanuit Nederland is een figuur dat afspraken maakt en niet nakomt. Het geregelde hostel wist dan ook niets van mijn komst. Een telefoontje van mij via een politiemannetje op het vliegveld bracht de oplossing, mijn tranen van moeheid wegslikkend. Ik moest maar meegaan met een ander taximannetje en dan zou het goedkomen klonk de pittige dame aan de andere kant. Na 30uur reizen vond ik alles prima met het vooruitzicht van mijn eindbestemming.. Dus ik sjokte achter het mannetje aan en daar stond ik buiten in Indonesië! Al snel bereikten we een busje waar twee stellen stonden te wachten. Hup mijn backpack werd op het dak gebonden en ik mocht naast de zingende chauffeur zitten. En toen begon het avontuur.. Al slalommend en toeterend raasden we voorbij marktjes, huizen en enorm veel roepende moskeeën. Elke kilometer een huis van Allah.In het busje moest ik erg aan Daphne en onze reis door Azië denken. De omgeving, de benzinestations met flisdrankflessen vol olie, maar vooral de geur van eten,kruiden,rook en vuur herkende ik.Het einde van de weg was aarde maar dan ook aardedonker waarbij we voor mijn gevoel een stuk of tien scooters (inclusief babies,4 mensen op een scooter is vrij normaal) een bijna dood ervaring bezorgden. Maar de taxichauffeur wist hoe hij reed. En toen doemden daar de bordjes op met daarop de verlossende woorden Bukit Lawang.. Ik werd verwelkomd met gitaarspel, een zingende eigenaresse. Er was een klein probleem, maar ook weer niet. Het hostel was vol, maar ik kon prima in het minihuisje van de zus van de eigenaresse..inclusief babykleertjes,babyspeelgoed,babyalles. Erna hup de teil in en onder een ijskoude douche. Erna na een lunch met tukjes voldaan een bord nasi goreng gegeten en een paar liedjes gezongen aangezien alle indonesiers hier zingen en/of gitaarspelen. Daarna 12uur in mijn bemierde bed geslapen als een Indische roos. De volgende dag (vandaag,terwijl ik dit schrijf lig ik in mijn hangmat voor mijn houten kamertje met op de achtergrond de stromende rivier die langs BL loopt) voelt als de volgende week. Alles is overweldigend en overweldigend nieuw. Mensen zijn bijzonder lief en behulpzaam, willen met je op de foto (moet dat nou?!) en het eten is heeeeerlijk. Net rendang gegeten, kokosprutje met groenten..mmmmm.. Na een uurtje rondgeslenterd te hebben en jungleschoenen voor 1,75 euro te hebben gekocht merkte ik pas hoe warm het hier is. De zon is niet fel maar na een half uur had ik werkelijk een hoofd alsof ik net onder de douche vandaan kwam.. Nu kom ik echt net "de douche"onder vandaan die kapot is. Ik heb me maar een minuut besproeid met ijskoud water naast de keuken met een soort mislukte tuinslang.. Ach, het went alweer na twee keer douchen zo. Verder noordwaarts Sumatra in is het water daarbij ook nog zout.. Ik merk dat het me met het schrijven van deze blog allemaal al een beetje duizelt. Vind het fijn het allemaal op te schrijven en met jullie te delen. Gek hoor, alleen reizen. Eigen plan. Ook fijn en makkelijk contact. Een apotheker uit Zwolle leren kennen die ook naar plaatsen wil die ik nog wil zien, dat is dus fijn. Morgenochtend vroeg is het zover,twee dagen de jungle in om eindelijk mijn grote helden te ontmoeten.... Ps. De mamakat hier heeft 4kleintjes van een week oud ps. Ik heb net john mayer (nien,jullie nummer) amy winehouse gezongen met een paar gasten. Ps. Iedereen is hier ongeveer moslim, behalve de mensen van het hostel, die zijn "flexible". Ps. Insecten die ik haat negeer ik gewoon,dat gaat prima (mieren van 2cm, krekels die het leuk vinden tegen me aan te vliegen) ps. Kretek roken is heel lekker (sorry mam) ps. Kruidnagel laten uitspreken door de tourguide van morgen is hilarisch >!het leek alsof de arme jongen stikte..ps. Iedereen wordt hier met of zonder deet en bescherming lekgeprikt door muggen,ik zoals altijd ben nog bultloos..ps.ik wens dat ik heel kort haar heb,liever kaal.mijn haar is warm,zweterig en niet te wassen met koud water,zie er nu al ietwat ongewassen uit..nomnomnom Ik ga slapen!zo!zoen!
-
24 Augustus 2015 - 08:49
Jeannette Steiner:
Lieve schat, wat een leuk verhaal en fijn te lezen dat je het ondanks wat dingetjes al zo leuk hebt. Geniet van je geliefde Orang-Oetans! Ik ben erg benieuwd hoe je de jungletocht gaat vinden! Ik verheug me al op je verslag! Kus van, mama! X -
24 Augustus 2015 - 10:27
Magda:
Dank je wel voor je verslag. Ik geniet ervan. Koud hè zo'n douche. Ik waste me in het riviertje!! Xx -
24 Augustus 2015 - 13:53
Lisanne :
leuk om je avonturen te kunnen volgen Jasmijn!! lekker in je eentje op pad:) heel veel plezier! Liefsss knuffel kus L -
28 Augustus 2015 - 10:00
Nien:
Wat klinkt dat onwijs gaaf jas! Wat een avonturen al op de eerste dagen :) geniet er van -
28 Augustus 2015 - 11:18
Stephen Van De Meerakker:
Tip: eet geen pizza in Bukit Lawang! Waarom zou je ook overigens. Maar, toen ik daar was (alweer 20 jaar geleden overigens), was 'pizza' het enige wat ik echt begreep van de menukaart. Je zult echter begrijpen dat ze in zo'n dorpje geen pizza's kunnen maken, haha.., ik was er dan ook een nacht ziek van!
De ze de groeten! :-) -
30 Augustus 2015 - 12:28
Henny Kikkert:
van jemoeder door gekregen om je te volgen wat geweldig om dat te beleven groet van henny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
